ผมนั่งศึกษาเรื่องของมดแดง มาสักระยะ ทั่งๆ ที่เราใกล้ชิดกับมันมาตั้งแต่เด็ก ด้วยที่บ้านเป็นบ้านสวนมีผลไม้หลากชนิด ลำไย มะม่วง เป็นไม้ชนิดหนึงที่มีรังมดแดงมากสุด เวลาเข้าสวนจะถูกมดแดง กัดอยู่เป็นประจำ และก็เพิ่งจะรู้ว่ามดแดง คือ แมลงชนิดหนึ่ง ที่ชอบกินพวกแมลง หรือเนื้อสัตว์ที่ตายแล้วเป็นอาหาร นั่นสิเวลาเดินเข้าสวน หลายครั้งที่สงสัยว่า กลุ่มมดพวกนี้มันมารุมแทะซากจิงจกที่ตายแล้วทำไม มดแดงจะเจริญเติบโตได้ดี ต้องมีแหล่งน้ำและแหล่งอาหารที่อุดมสมบูรณ์ ดังนั้นเวลาใครจะเข้าไปหารังมดแดงเพื่อเอาไข่มาทำเป็นอาหาร อย่าไปหาในป่าเขาที่ไม่มีแหล่งน้ำนะครับ
บ่อยครั้งที่สอยรังของมันร่วงลงมา จะสังเกตุเห็นไอ้แมลงตัวเขียวๆ อมน้ำตาลมีปลีกและตัวโตใหญ่กว่ามดแดงธรรมดา มันคือแม่เป้ง หรือนางพญามด นั่นเองครับ ผมไม่รู้และไม่เข้าใจมาตั้งนานว่าไอ้ไข่ในรัง ที่ขาวโพลน มีจำนวนเป็นร้อยเป็นพันไข่ นางพญานี่แหละเป็นผู้ผลิตให้ นี่คือกุญแจสำคัญเลยครับขอย้ำ ในบรรดาไข่ทั้งหมดก็จะมี 3 ขนาด แหมทำยังกะโรงงานซีพีเลย มีไข่ใบใหญ่ๆ เบอร์ 1 ฟักออกมาเป็นนางพญา ส่วนเบอร์ 2 จะเป็นมดแดงธรรมดา เบอร์ 3 เล็กสุดจะเป็นมดดำ เมื่อโตมีปีก ก็จะบินหนีไปครับ ผมเคยเห็นชาวบ้านมาสอยเพื่อเอาไปทำอาหารส่วนใหญ่อยากได้ไข่ใบใหญ่ๆ กัน แต่หารู้ไม่ว่าถ้าเราเอาไข่ใบใหญ่ๆ กลับเข้าสู่รังปล่อยเหมือนเดิม คล้ายกับเก็บรักษาพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ไว้ มันจะกลายเป็น นางพญามด เป็นผู้ผลิตอาหารให้ ถ้าเข้าใจตรงนี้อาหารสุดยอดเลื่องชื่อสุดวิเศษก็จะไม่มีวันหมดครับ
สมัยเด็กด้วยความสนุก เคยแอบสอยเอารังมดแดงลงมาเล่น พากันเอาถุงพลาสติกพันกับไม้จุดไฟแล้วหยดแบบน้ำตาเทียน ทิ้งเป็นระเบิดบรึ้ม บรึ้ม ทำการสู้รบแบบทหารฟังดูแล้วอาจดูโหดร้ายไปหน่อยครับ มันก็เป็นความคิดสนุกในสมัยเด็ก แต่อยากจะบอกว่า มดแดงทุกตัวสู้ตายไม่มีถอยครับ เหมือนเวลาเราปีนไปเก็บมะม่วงมันจะพากันรุมเข้ามากัด ไม่ว่าเราจะทุบ จะกระทืบยังไง มันไม่มีถอย สมกับที่เขาเรียกว่า เป็นมดทหาร นอกจากช่วยหาอาหาร สร้างรัง มันยังปกป้องต่อสู้แบบตัวตายถวายชีวิต เพื่อรังของพวกมันครับ
ลืมไปเลยนะครับกับคำพูดที่ว่า ไอ้ใจมด ดูช่างมองกันภายนอกเปรียบเทียบสัดส่วนระหว่าง หัวใจกับตัว แท้จริงแล้วมดใจใหญ่มากครับ มดแดงคือนักเลงจริงที่สู้จนตัวตายไม่คิด และก็ขยันทำงานหามรุ่งหามค่ำ อย่าคิดนะครับว่าถ้าเราไปสอยรังมดแดงตอนกลางคืน มันจะหลับแล้วไม่ออกมาต่อสู้ คิดผิดครับ เคยมั้ยที่เวลาโดนมันกัดจะได้กลิ่นเหยี่ยวของมดแดง พร้อมกับความปวดแสบปวดร้อนติดมาด้วย ต้องบอกว่านั้นเป็นอาวุธสำคัญของมันที่ใช้สำหรับป้องกันตัว และไช้ล่าเหยื่อ มันคือ กรดมดหรือกรดน้ำส้ม ที่อยู่ในท้องมัน และกรดที่ว่านี้ยังใช้ในการสร้างรังร่วมกับน้ำลายและเส้นใยพิเศษ ซึ่งมีลักษณะเป็นสีขาวเมื่อแห้งจะอ่อนนุ่มเหมือนสำลี
มีเวลาว่างหาโอกาสลองไปนั่งดูมดแดงช่วยกันปีนโน้มใบไม้โดยใช้น้ำหนักตัวรวมกันเพื่อให้ใบไม้ลงมาชิดกันแล้วพ่นน้ำลายที่เป็นเส้นใยเชื่อมติด สวยงามและน่าอัศจรรย์ใจยิ่งครับ
เข้าสวนอย่าไปสอยรังมดแดงที่ไม่มีไข่ลงมานะครับ เสียของเปล่าถ้าเราไม่รู้ว่า มดแดงจะวางไข่ประมาณเดือน กุมภาพันธ์ ถึงเดือน พฤษภาคม ของทุกปี อันนี้อาจโดยธรรมชาติครับ แต่ก็มีอีกหลายตำราที่ทำการศึกษาและหาวิธีเลี้ยงมดแดงเพื่อทำเป็นธุระกิจ ผมว่านี่อาจเป็นแนวทางหนึงที่ทำให้เกิดแนวคิดในการสร้างอาชีพได้นะครับ
การเลี้ยงมดแดง
คุณต้องทำความเข้าใจกับธรรมชาติของมดแดงก่อนนะครับ แหล่งน้ำเป็นสิ่งที่สำคัญ มดแดงกินอาหารจำพวกแมลง หรือซากสัตว์และกระดูก ศัตรูที่ร้ายกาจสำหรับมดแดงคือ มดดำ ถ้ามีมันจะพากันหนีไปจนหมด ที่สำคัญควรหลีกเลี่ยงการใช้ยากำจัดศัตรูพืชนะครับ นอกจากทำให้มดแดงตายแล้ว ยังเป็นการกำจัดห่วงโซ่อาหารของมดแดงอีกด้วย ในสมัยปัจจุบัน มีการศึกษาวิธีการเลี้ยง โดยการให้อาหารที่โคนต้นไม้ที่รังของมันอยู่ หรือไม่ก็ นำเอามดแดงจากแหล่งอื่นมาปล่อยที่ต้นไม้ วางน้ำและอาหารไว้ที่โคนต้น แต่ที่น่าสนใจคือวิธีการเลี้ยงแบบใช้ขวด ลองดูวิธีการเลี้ยงมดแดงโดยคลิกที่นี่ครับ
เมนูอาหาร
หลายคนลุ่มหลงโปรดปราณอาหารจานเด็ดที่มีส่วนประกอบจากไข่มดแดง ว่ากันว่าในปริมาณเดียวกันไข่มดแดงจะมีธาตุเหล็กมากกว่าไข่ไก่ ไข่มดแดงสามารถนำมาทำอาหารได้หลากหลายชนิด แล้วแต่เจ้าของเมนูจะคิดค้น แต่ที่เห็นขึ้นชื่อ ก็คือการแกงใส่ยอดผักหวาน รู้สึกจะเป็นที่ชื่นขอบกันมาก ลองติดตามดูรายการเมนู และรูปอาหารจากไข่มดแดงได้ที่นี่ครับ
รวมเรื่องมดแดง • รู้จักมดแดง แมลงเศรษฐกิจ • เทคนิคการเลี้ยงมดแดง • เมนูอาหารจาก ไข่มดแดง |
วันจันทร์ที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557
มดแดง แมลงเศรษฐกิจ ที่คุณน่าทำความรู้จัก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น